Ιππόκαμπος

Ο Ιππόκαμπος ανήκει στο ομώνυμο γένος των ιχθύων της οικογένειας των συγναθιδών της κλάσης των ακτινοπτέρυγων και συναντάται στα παράλια, στις Βόρειες θάλασσες, στην Μεσόγειο, σε θερμές περιοχές του Ατλαντικού και στον Ειρηνικό. Υπάρχουν περίπου 50 είδη σε όλο τον κόσμο. Οι ιππόκαμποι συνήθως βρισκoνται σε ρηχά νερά με άφθονη βλάστηση, κοραλλιογενείς υφάλους κτλ. Ενώ, τα κυριότερα είδη ιππόκαμπου είναι δύο: ο «ιππόκαμπος ο βραχύρρυγχος» (Hippocampus brevirostrus), και ο «ιππόκαμπος ο στικτός» (Hippocampus guttulatus), που είναι μικρότερος του πρώτου, φθάνει σε μήκος τα 16 εκατοστά.

Το όνομα του Ιππόκαμπου, είναι φυσικά ελληνικό και προέρχεται από τις λέξεις ίππος (το άλογο) και καμπή (η κλίση). Οι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Πλίνιος, ο Διοσκουρίδης κ.ά. απέδιδαν στον ιππόκαμπο θεραπευτικές ιδιότητες. Αντίθετα ο Αιλιανός θεωρεί το κρέας του ιππόκαμπου δηλητηριώδες.

Οι ιππόκαμποι είναι γνωστό ότι έχουν το κεφάλι ενός αλόγου, την ουρά του πιθήκου, τη θήκη του καγκουρό, το σκληρό εξωτερικό σκελετό ενός εντόμου, και τα ανεξάρτητα κινούμενα μάτια του χαμαιλέοντα. Είναι επίσης γνωστό ότι αλλάζει το χρώμα του όπως ο χαμαιλέοντας.

[nggallery id=1]

Τον ονομάζουν και «Αλογάκι της θάλασσας» από το χαρακτηριστικό του κεφάλι που μοιάζει με άλογου, το συνηθέστερο χρώμα του είναι φαιοπράσινο στην ράχη με ασπρόμαυρες κηλίδες και ανοιχτόχρωμος στην κοιλιά, αλλά προσαρμόζεται ανάλογα με το χρώμα του περιβάλλοντος στο οποίο ζει, καλά καμουφλαρισμένος και πιασμένος από τα φύκια και την θαλάσσια βλάστηση.

Τρέφεται με πλαγκτόν, προνύμφες ψαριών και γαρίδες. Την εποχή της αναπαραγωγής η θηλυκιά βάζει τα αυγά (περίπου 1500 αυγά) στην κοιλιά του αρσενικού ο οποίος και τα επωάζει από 9 εως 45 μέρες. Όταν πλέον είναι έτοιμα να εξέλθουν από την κοιλιά, το αρσενικό πιάνεται από κάποιο σταθερό κλαδί η φύκι και με αργούς ρυθμούς ξεκινάει την γέννα! Από τα 1500 αυγά μόλις το 0,5% θα φτάσει στην ενηλικίωση!

Κολυμπάει πολύ αργά σε όρθια στάση, γι αυτό και τον περισσότερο καιρό μένει κολλημένος σε βράχια η μικρά κλαδιά!

Ο ιππόκαμπος δεν θεωρείται εύκολο ψάρι για ενυδρείο, πλην όμως οι ποικιλίες Kuba, Hudsanius και Guttulatus μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν σε πολύ καλά οργανωμένο ενυδρείο. Αυτό σημαίνει ότι ο πυθμένας του θα πρέπει να παρουσιάζει βραχώδη κατασκευή με διάφορα κλαδιά – φύκια (οριζόντια ή κάθετα) για να μπορούν σ΄αυτά να στηρίζονται. Η θερμοκρασία του νερού θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ των 23 – 25 βαθμών Κελσίου ενώ η οξύτητά του να είναι περίπου pH 8.